رابطه خطرناک شیشه و ایدز!



ترکیب‌های آمفتامینی (شیشه) انواعی از داروهای اعتیادآور هستند که مستقیم روی مغز اثر می‌گذارند و باعث بروز عوارض جسمی و روانی می‌شوند و در نهایت می‌توانند فرد را در معرض بسیاری از مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی قرار دهند که یکی از مهم‌ترین این مشکلات ابتلا به ایدز است. متاسفانه مصرف ترکیب‌های آمفتامینی و روانگردان (شیشه) در جهان روزبه‌روز شایع‌تر شده و به جرات می‌توان گفت در حال حاضر از مصرف کوکائین و مشتقات تریاک هم بیشتر شده است. مصرف شیشه نسبت به مصرف مواد مخدری مانند تریاک و هروئین در چند سال اخیر در ایران نیز افزایش چشمگیری داشته است.

وضعیت تولید و توزیع ترکیب‌های آمفتامینی با هروئین و تریاک به‌ کلی متفاوت است. تولید و کشت خشخاش به شرایط اقلیمی و خاک مناسب نیاز دارد در حالی که ترکیب‌های آمفتامینی در هر جایی که مواد اولیه آنها وجود داشته باشد، قابل‌تولید هستند. افدرین و پسودوافدرین (داروهایی که به‌راحتی در داروخانه‌ها در دسترس هستند) بیشترین مواد پیش‌ساز ترکیب‌های آمفتامینی هستند.

مصرف مواد محرک و روانگردان، بروز رفتارهای پرخطر و احتمال ابتلا به اچ‌آی‌وی/ ایدز را به‌شدت افزایش می‌دهد. بسیاری از مطالعه‌های انجام‌شده تا‌کنون ارتباط بین استفاده از ترکیب‌های آمفتامینی و ایدز را نشان داده‌اند. در بیشتر موارد، استفاده‌کنندگان از این مواد از روش‌های غیرتزریقی استفاده می‌کنند ولی با وجود این، ابتلا به ایدز در آنها بیشتر است. توجه داشته باشیم ارتباط HIV و مصرف آمفتامین در کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته از یک الگو تبعیت نمی‌کند و می‌تواند در کشورهای در حال توسعه مخرب‌تر باشد. ترکیب‌های آمفتامینی، در بیشتر موارد به صورت غیرتزریقی و عمدتا با استنشاق،‌ دود‌کردن و حتی به‌صورت داخل مقعدی استفاده می‌شوند اما استفاده تزریقی در حال شیوع است به‌خصوص در میان افراد با رفتارهای جنسی پرخطر و محافظت نشده.

به‌طورکلی 3 الگوی متفاوت مصرف در مورد مواد محرک آمفتامینی و روانگردان در جامعه وجود دارد:
1- استفاده ابزاری با مقاصد شیادانه (تبلیغ برای کاهش وزن در آرایشگاه‌های زنانه، افزایش تمرکز و خستگی کمتر برای دانش‌آموزان، دانشجویان و رانندگان و...)

2- استفاده تفریحی (مهمانی‌ها و مجامع تفریحی)
3- استفاده مزمن

مواد محرک آمفتامینی (شیشه) باعث تند شدن فعالیت دستگاه عصبی می‌شوند. این مواد وقتی در مقادیر زیاد مصرف شود، می‌تواند منجر به خشونت، ‌توهم و جنون شود. برخلاف تصور عموم، قدرت اعتیادزایی شیشه از هر ماده مخدر، محرک و روانگردان دیگری بیشتر است. متاسفانه بیشتر قربانیان این مواد جوان هستند و عموم استفاده‌کنندگان به‌خصوص آنهایی که مدت طولانی از این مواد مصرف کرده‌اند، به این باور نرسیده‌اند که مصرف این مواد می‌تواند باعث عوارض جدی و برگشت‌ناپذیر جسمی و روانی شود.